Ipfa fuperftitio difcit fuperare timores, Palmarum frondes, ambrofiafque rofas! Dextra facratam rite tenente facem ; Cernere compofitam non tibi crimen erit. Et tremulum ex oculis lumen abire meis; Donec et oris honos, motusque, et spiritus auræ, Torpeat et venæ pulfus, amorque tui. O vox facundæ mortis! tu fola fateris Pulvere quam levior, quam fugitivus amor! 330 340 350 Then too, when fate fhall thy fair frame destroy, (That cause of all my guilt, and all my joy) In trance ecstatic may thy pangs be drown'd, Glance on the ftone where our cold relics lie, 340 350 At tua cum fato pulcherrima forma peribit, Somnia fupremas fallant cœleftia pœnas, Ut tibi duret honos duret amorque meus. "O precor! a noftra forte remotus amor." Cum refonant pleni centum de vocibus hymni Pompaque facrificos occupat alta choros, Si quis adorantum mærentes vertat ocellos In lapidem fub quo corpora noftra jacent ; 360 370 Devotion's felf shall steal a thought from heaven, 360 Ignofcenda quidem cœlo pia lacryma furtim Quod fi quis vates venturo tempore noftris Nofter amor fuerit quam mifer, ille canet. Р 380 |