ARGUMENTUM. JOHANNES Britannorum Rex Arturum nepotem et regni hæredem legitimum in castro de Falaise captivum detinuit ibi autem, incertum quo modo, utrum ferro percuffum, an de culmine turris dejectum, an aquâ demerfum, ad extremum certe interficiendum curavit. Quid in carcere infelix puer perpeffus fit fatis omnibus Shakspearii lectoribus notum eft. Ut Hubertus, oculos ejus lamina candenti fuffodere juffus, lacrymis pueri exoratus a fcelere defcierit, præcipuum eft hujus epiftolæ argumentum. ARTURUS CAPTIVUS PRINCEPS MATRI. MEA Mater ubi es, Mater mea! non ita quondam Arturum poteras deferuiffe tuum. Deficit hic duplex conftantia; pectore robur Scilicet, et teneræ cura parentis abest. Carcere me Patruus claudens crudelis in arcto Infonti puero te fociofque negat. Quam tædet vigiles noctu numerare lucernas, Rurfus in hesterno ponere membra toro : Innocuum clauftris compedibufque premas? Nempe paras fœdam fraude vel enfe necem. 10 Regius objicitur fanguis mihi; fed quid honores Et genus, et claræ nobilitatis avos : Ipfe parum imperii dum feror effe capax, Forte tibi levius quam mihi fiat onus. Conveniunt puero puerilia-ludus, amores, Ingenui rifus, corporeufque vigor: Armorumque nepos tuus ufum discat, ut acrem Militiam fcitè ferre paratus, eat. Te metuo haud odi-fi vis permittere, amabo: Te repetam rurfus Mater mea; patruus aures Et fimulant gemitus monia dura meos. 20 30 Dira fed acta loquor, quorum meminiffe refugit Hunc olim fidum comitem deceptus amabam "Heus puer an vigilas? patruus tibi munera mittit Dixit-et ad nutum fævi fubiere ministri, Quid facerem impubes puer intra moenia claufus, Quid mihi prodeffet teneris pugnaffe lacertis Viribus aut vires oppofuiffe meas? 50 40 ARTURUS CAPTIVUS PRINCEPS MATRI. Nulla fugæ tentanda fuit via, nulla falutis; Sævitiam et mortem fraus inopina parat. Mollibus et verbis tentans cohibere furentem An Deus imbuerit cor pietate novâ, Gaudentes læto lumine poffe frui. At trepidam quatiunt ventura pericula mentem, Sollicito cuftos præfidiumque veni. 60 70 |