Слике страница
PDF
ePub

Τὸ διεθνὲς δίκαιον εἶχε τὴν ἀρχήν του, ἐν τῇ προσπαθείᾳ, νὰ καθορίσῃ νόμον τινὰ ὅστις θὰ ἦτο σεβαστὸς καὶ θὰ ἐτηρεῖτο εἰς τὰς θαλάσσας, ἔνθα οὐδὲν ἔθνος ἔχει δικαίωμα κυριαρχίας, καὶ ἔνθα αἱ ὁδοὶ εἶναι ἐλεύθερα δι ̓ ὅλον τὸν κόσμον.

Μετὰ κόπου και βαθμηδόν κατηρτίσθη ὁ νόμος ἐκεῖνος μὲ πολὺ πενιχρά πράγματι ἀποτελέσματα, ἀλλ' ἐπὶ τέλους ἐπετεύχθη ὅ,τι ἦτο δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῇ, ἀλλὰ πάντοτε μὲ σαφῆ ἄποψιν, τουλάχιστον εἰς ὅ,τι ἡ καρδία καὶ ἡ συνείδησις τῆς ἀνθρωπότητος ἐζήτει.

Καὶ τὸ ἐλάχιστον τοῦτο δικαίωμα ἡ Γερμανική Κυβέρνησις παρηγκώνισεν ὑπὸ τὴν πρόφασιν ἀντεκδικήσεως καὶ ἀνάγκης καὶ διότι δὲν εἶχεν ὅπλα, τὰ ὁποῖα ἠδύνατο νὰ μεταχειρισθῇ ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐκτὸς ἐκείνων, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀδύνατον νὰ μεταχειρισθῇ ὅπως μεταχειρί ζεται αὐτὰ σήμερον χωρὶς νὰ παραβῇ ὅλας τὰς ὑποχρε ώσεις τοῦ ἀνθρωπισμοῦ, ἢ τοῦ σεβασμοῦ διὰ τὰς ἀντιλήψεις, αἱ ὁποῖαι ὑποτίθενται ὅτι ὑποβαστάζουν τὰς σχέ σεις τοῦ κόσμου.

ΑΧΑΛΙΝΩΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Δέν σκέπτομαι, κατὰ τὴν στιγμὴν ταύτην περὶ τῆς συνεπαγομένης ἀπωλείας περιουσιῶν, καίτοι αὕτη εἶναι παμμεγίστη καὶ σοβαρά, ἀλλὰ μόνον περὶ τῆς ἀχαλινώ του καὶ γενικῆς καταστροφῆς τῆς ζωῆς τῶν μὴ ἐμπολέμων ἀνδρῶν, γυναικῶν καὶ παιδίων, καταγινομένων εἰς ἀσχολίας, αἵτινες πάντοτε, ἀκόμη καὶ εἰς τὰς σκοτεινοτέρας περιόδους τῆς νεωτέρας ἱστορίας, θεωρήθη σαν ἀθῷαι καὶ νόμιμοι. Η περιουσία δύναται νὰ ἀποζημιωθῇ, ἀλλ' ἡ ζωὴ εἰρηνικῶν καὶ ἀθώων ἀνθρώπων δὲν ἀποζημιώνεται.

Ὁ παρών Γερμανικός πόλεμος

against all nations. sunk, American lives taken, in ways which it has stirred us very deeply to learn of, but the ships and people of other neutral and friendly nations have been sunk and overwhelmed in the waters in the same way. There has been no discrimination.

American ships have been

"The challenge is to all mankind. Each nation must decide for itself how it will meet it. The choice we make for ourselves must be made with a moderation of counsel and a temperateness of judgment befitting our character and cur motives as a Nation. We must put excited feeling away.

"Our motive will not be revenge or the victorious assertion of the physical might of the Nation, but only the vindication of right, of human right, of which we are only a single champion.

"When I addressed the Congress on the 26th of February last I thought that it would suffice to assert our neutral rights with arms, our right to use the seas against unlawful interference, our right to keep our people safe against unlawful violence.

"But armed neutrality, it now appears is impracticable. Because submarines are in effect outlaws when used as the German submarines have been used against merchant shipping, it is

ἐναντίον τοῦ ἐμπορίου είναι πόλεμος ἐναντίον τῆς ἀνθρωπότη τος, είναι πόλεμος ἐναντίον 8λων τῶν 'Εθνῶ ν. Αμερικανικά πλοῖα ἐβυθίσθησαν. Αμερικανικαί ὑπάρξεις ἀπωλέσθησαν, κατὰ τρόπους τῶν ὁποίων ἡ ἀναγγελία μᾶς συνεκίνησεν βαθέως, ἀλλὰ καὶ πλοῖα καὶ ἄνθρωποι ἄλλων οὐδετέρων καὶ φίλων ἐθνῶν ἔχουσι βυθισθῇ καὶ χαθῇ εἰς τὰς θαλάσ σας κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον. Οὐδεμία διάκρισις ἐγένετο.

1 πρόκλησις εἶναι ἐναντίον ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Εκαστον ἔθνος πρέπει ν' ἀποφασίσῃ μόνον του πῶς θὰ τὴν ἀντιμετωπίσῃ. Ἡ ἐκλογὴ τὴν ὁποίαν κάμνομεν δι' ἑαυτοὺς πρέπει να γείνῃ μὲ μετριοπάθειαν σκέψεως καὶ συγκράτησιν κρίσεως, εναρμονιζομένας πρὸς τὸν χαρακτῆρα καὶ τὰς ἀρχὰς ἡμῶν ὡς Ἔθνους. Οφείλομεν νὰ θέσωμεν κατὰ μέρος πᾶσαν ἔξαψιν.

Τὸ ἐλατήριον ἡμῶν δὲν θὰ εἶ. ναι ἐκδίκησις οὔτε νικηφόρος ἐπίδειξις τῆς φυσικῆς δυνάμεως τοῦ ̓́Εθνους, ἀλλὰ μόνον ἡ διεκδίκησις τοῦ δικαίου, τοῦ ἀνθρω πίνου δικαιώματος, τοῦ ὁποίου εἴμεθα μόνον ὡς ἁπλοῖ προασπι σταί.

[ocr errors]

Οτε ὡμίλησα πρὸς τὸ Κογκρέσσον κατὰ τὴν 26ην παρελθόντος Φεβρουαρίου, ἐνόμισα ὅτι θὰ ἦτο ἀρκετὸν νὰ ἐξασφαλίσωμεν τὰ δίκαιά μας δι' ἐνόπλου ουδετερότητος, τὸ δικαίωμα τῆς χρήσεως τῶν θαλασσῶν ἐναντίον παρανόμου ἐπεμβάσεως, τὸ δικαίωμα ἡμῶν ὅπως δια φυλάττωμεν τὸν λαόν μας ἀσφαλῆ ἐναντίον παρανόμου βίας.

Αλλ' ἔνοπλος οὐδετερότης, ὡς τώρα γίνεται κατα φανές, εἶναι ἀνεφάρμοστος. Διότι τὰ ὑποβρύχια εἶναι

impossible to defend ships against their attacks as the law of nations has assumed that merchantmen would defend themselves against privateers or cruisers, visible craft giving chase upon the open sea. It is common prudence in such circumstances-grim necessity indeed-to endeavor to destroy them before they have shown their own intention. They must be dealt with upon sight, if dealt with at all.

"The German Government denies the right of neutrals to use arms at all within the areas of the sea which it has proscribed, even in the defense of rights which no modern publicist has ever before questioned their right to defend.

"The intimation is conveyed that the armed guards which we have placed on our merchant ships will be treated as beyond the pale of law and subject to be dealt with as pirates would be. Armed neutrality is ineffectual enough at best; in such circumstances and in the face of such pretensions it is worse than ineffectual; it is likely at once to produce what it was meant to prevent; it is practically certain to draw us into the war without either the rights or the effectiveness of belligerents.

"There is one choice we cannot make, we are incapable of making: We will not choose the path of submission and suffer the most sacred rights of our Nation and our people to be ignored

πράγματι ἐκτὸς νόμου, ὅταν χρησιμοποιῶνται, καθ ̓ ὃν τρόπον τὰ Γερμανικά υποβρύχια ἔχουσι χρησιμοποιηθῇ, ἐναντίον τῆς ἐμπορικῆς ναυτιλίας, εἶναι ἀδύνατον τὰ πλοῖα νὰ ἀμυνθῶσι κατὰ τῶν ἐπιθέσεων αὐτῶν, ὅπως τὸ διεθνές Δίκαιον προβλέπει, ὅτι τὰ ἐμπορικὰ πλοῖα θὰ ἠμύνοντο κατὰ ἐπιδρομικῶν ἢ καταδρομικῶν, ὁρατῶν σκαφῶν, καταδιωκόντων αὐτὰ ἐν ἀνοικτῇ θαλάσσῃ.

Είναι ζήτημα κοινῆς προνοίας, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ἐπιβεβλημένη μᾶλλον ἀνάγκη νὰ προσπαθήσουν νὰ καταστρέψουν αὐτὰ πρὶν ἢ καταδείξουν τὴν πρόθεσίν των. Πρέπει ταῦτα ν' ἀντεπεξέλθωσιν ἅμα τῇ ἐμφανί σει των, ἐὰν ταῦτα πρόκειται να δράσωσι.

Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ἀρνεῖται τὸ δικαίωμα τῶν ουδετέρων νὰ χρησιμοποιῶσιν ὅπλα, οἱαδήποτε, ἐντὸς τῶν περιοχῶν τῆς ὑπ' αὐτῆς διαγεγραμμένης θαλάσσης, ἔστω καὶ πρὸς ὑπεράσπισιν τῶν δικαιωμάτων, τὰ ὁποῖα οὐδεὶς νεώτερος δημοσιολόγος ἔχει ποτέ πρότερον δι αμφισβητήσῃ, ὅτι εἶχον τὸ δικαίωμα νὰ προασπίσουν.

Μᾶς διεβιβάσθη ὁ ὑπαινιγμός, ὅτι οἱ ἔνοπλοι φρουροί τοὺς ὁποίους ἐτοποθετήσαμεν ἐπὶ τῶν ἐμπορικῶν πλοίων μας θα θεωρηθοῦν ὡς ἐκτός τῶν ὁρίων τοῦ νόμου και θὰ ὑπόκεινται εἰς τὰς ποινάς, αἵτινες ἐπιβάλλονται εἰς πειρατάς. Ἡ ἔνοπλος ουδετερότης εἶναι λίαν ἀνωφε· λὴς καὶ καλῶς ἐχόντων τῶν πραγμάτων. Ὑπὸ τοιαύτας περιστάσεις καὶ πρὸ τοιούτων ἀξιώσεων εἶναι χειρότε ρον ἢ ἀνωφελής. Εἶναι δὲ πιθανὸν ἀμέσως νὰ προκαλέ σῃ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐπρόκειτο νὰ ἐμποδίσῃ. Μᾶλλον δὲ βέβαιον εἶναι ὅτι θὰ μᾶς παρασύρῃ εἰς τὸν πόλεμον χωρὶς νὰ ἔχωμεν οὔτε τὰ δικαιώματα οὔτε τὴν ἀποτελε σματικότητα τῶν ἐμπολέμων.

Ὑπάρχει ὅμως μία ἐκλογή, τὴν ὁποίαν δὲν δυνάμεθα νὰ κάμωμεν, τὴν ὁποίαν εἴμεθα ἀνίκανοι νὰ ἐκτελέσωμεν. Δὲν θὰ ἐκλέξωμεν τὴν ὁδὸν τῆς ὑποταγῆς καὶ νὰ ἀνε

« ПретходнаНастави »