H Æ C quæ fequuntur de Authore testimonia, tametfi ipse intelligebat non tam de se quam fupra se esse dicta, eò quod præclaro ingenio viri, nec non amici ita ferè solent laudare, ut omnia fuis potius virtutibus, quam veritati congruentia nimis cupidè affingant, noluit tamen horum egregiam in se voluntatem non esse notam; cum alii præfertim ut id faceret magnopere fuaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus amolitur, fibique quod plus æquo est non attributum esse mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illustrium quin summo sibi honori ducat, negare non poteft. Joannes Baptista Mansus, Marchio Villenfis, Neapolitanus, ad Joannem Miltonum Anglum. U T mens, forma, decor, facies, mos, fi pietas fic, Ad Joannem Miltonum Anglum triplici poefeos laurea coronandum, Græca nimirum, Latina, atque Hetrufca, Epigramma Joannis Salfilli Romani. C EDE Meles, cedat depressa Mincius urna; Sebetus Taffum definat usque loqui; At Thamesis victor cunctis ferat altior undas, Nam per te, Milto, par tribus unus erit. G Ad Joannem Miltonum. Ræcia Mæonidem, jactet sibi Roma Maronem, Aaz Selvaggi. A Al Signior Gio. Miltoni Nobile Inglese. ODE. ERGIMI all Etra Clio di stelle intreccierò corona Non più del Biondo Dio La Fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Non puo del tempo edace Alla virtu sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Perche in lei fan trovar gioia, e diletto Lungi dal Patrio lido Spinse Zeusi l'industre ardente brama; E |