իցեն յաշխարի ուրեք . եւ ընկեցեալ ըզգունտն՝ գտին գիրկս քսան . եւ սակաւ ինչ դադարեալ՝ դարձեալ ընկեցին , եւ գտին գիրկս Հնգետասան: ( ) աչի Հարեալ թէ գուցէ ՚ի խիստ ինչ տեղիս անկանիցին, յե տուստ կողմանէ ընկեցին խարիսխս չորս • ըդ մանային այգուն լինելոյ: Րայց նաւավարքն խնդրէին փախչել ՚ի նաւէ անտի, եւ իջու ցեալ զկուրն 'ի ծով անդր պատճառանօք՝ որպէս թէ յառաջոյ կողմանէ խարիսխս ձգե լոց իցեն : Ասէ Պաւղոս ցՀարիւրապետն, եւ ցզօրականմն . թէ ոչ դոքա մնան ՚ինա ւիս , դուք ապրել ոչ կարեք: Զայնժամ՝ զօրականք Հատին զլարս կրին , եւ ՚ի բաց ըն. կեցին : Իւ մինչդեռ այգն կամէր լինել աղաչէր Պաւղոս զամենեսեան առնուլ կե րակուր , ասէ . յս չորեքտասաներորդ օր է՝ որում` ակն ունիք նօթիս կատարել, չէ ինչ ճաշակեալ. վամն որոյ աղաչեմ՝ զձեզ Ճաշակել կերակուր , զի այն իսկ վասն ձե րոյ փրկութեան է . զի ոչ ուրուք ՛ի ձէնջ մազ մի ՚ի գլխոյ կորիցէ : ւ իբրեւ ասաց զայս, առեալ Հաց՝ գոհացաւ զստուծոյ ա ռաջի ամենեցուն . եբեկ, եւ սկսաւ ուտել իւքաջալերեցան ամենեքին, եւ նոքա առ-ին կերակուր : ւ էաք ամենայն Հոդիք ՚ի նա–ին՝ երկերիւր եւթանասուն եւ վեց : Իբրեւ յագեցան կերակրով, թեթեւացուցին ըզնաւն՝ թափեալ զցորեանն ՛ի ծով իբրեւ այգ եղեւ, զերկիրն ոչ Ճանաչէին , բայց զգոգ մի նշմարէին՝ թէ ան ծովուն իցէ, յոր խորհէին՝ թէ հնար ինչ իցէ, զերծուս

L

down in Adria, about midnight the shipmen deemed that they drew near to some country: and sounded, and found it twenty fathoms :and when they had gone a little further, they sounded again, and found it fifteen fathoms. Then fearing lest we should have fallen upon rocks, they cast four anchors out of the stern, and wished for the day. And as the shipmen were about to flee out of the ship, when they had let down the boat into the sea, under colour as though they would have cast anchors out of the foreship, Paul said to the centurion and to the soldiers, Except these abide in the ship, ye cannot be saved. Then the soldiers cut off the ropes of the boat, and let her fall off. — And while the day was coming on, Paul besought them all to take meat, saying, This day is the fourteenth day that ye have tarried, and continued fasting, having taken nothing. Wherefore I pray you to take some meat; for this is for your health, for there shall not an hair fall from the head of any of you. And when he had thus spoken, he took bread, and gave thanks to God in presence of them all: and when he had broken it, he began to eat. Then were they all of good cheer, and they also took some meat. And we were in all in the ship, two hundred threescore and sixteen souls. And when they had eaten enough, they lightened the ship, and cast out the wheat into the sea. And when it was day,

ցանել զնաւն : - զխարիսխն Հատեալ՝ ըն կեցին ՛ի ծովն . թողացուցին զխառնելիս թեւոցն, եւ ՚ի բաց առին զառագաստն, եւ ետուն Հողմոյն յաին կոյս ծովուն: |նկեալ ՛ի տեղի մի երկծով՝ թիւրեցին զնաւն. եւ ա ռաջին կողմն նաւին խրեալ՝ անշարժ մնայր, եւ յետին կողմն քակէր ՚ի բռնութենէն: ու զօրականացն խորհուրդ արարեալ՝ զի զկա պեալսն սպանցեն, եւ զի մի ոք լուղիցի եւ փա խիցէ . եւ Հարիւրապետն՝ քանզի կամեցաւ ապրեցուցանել զՊաւղոս , արգել զնոսա ՚ի խորհրդոյն • Հրամայեաց՝ զի որ կարողն իցեն լուղել, անկանիցին նախ, եւ ՚ի ցամաք ելա նիցեն. եւ զայլսն՝ զորս ՚ի տախտակս, եւ յայլ ինչ կա> ՚ի նաւէ անտի : Իւ այսպէս : եղեւ ամենեցուն փրծանել յերկիր: ԳՈ ՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ Է. 1—44:

զորս

they knew not the land: but they discovered a certain creek with a shore, into the which they were minded, if it were possible, to thrust in the ship. And when they had taken up the anchors, they committed themselves unto the sea, and loosed the rudder-bands, and hoised up the main-sail to the wind, and made toward shore. And falling into a place where two seas met, they ran the ship aground; and the forepart stuck fast, and remained unmoveable, but the hinder part was broken with the violence of the waves. And the soldiers' counsel was to kill the prisoners, lest any of them should swim out, and escape. But the centurion, willing to save Paul, kept them from their purpose; and commanded that they who could swim, should cast themselves first into the sea, and get to land: and the rest, some on boards, and some on broken pieces of the ship. Aud so it came to pass, that they escaped all safe to laud. THE ACTS. XXVII. 1-44.